تشخیص هموروئید

تشخیص هموروئید توسط پزشک بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی بیمار تشخیص داده می شود. پزشک می تواند بواسیر خارجی را با بررسی ناحیه اطراف مقعد بیمار تشخیص دهد. برای تشخیص هموروئید داخلی، در درجات یک و دو، پزشک یک معاینه دیجیتالی رکتوم انجام می دهد و ممکن است اقداماتی را برای بررسی داخل مقعد و راست روده انجام دهد. عواملی که در ادامه به آنها اشاره می شود نیز می تواند در تشخیص این بیماری کمک کننده باشد.

روش های تشخیص بیماری هموروئید

تاریخچه پزشکی : بررسی تاریخچه بیماری و پزشکی بیمار، از دیگر فاکتور هایی است که در تشخیص هموروئید حائز اهمیت است. عادات غذایی، نوع توالت مورد استفاده و عادات مربوطه، استفاده از قرص های ملین کننده، سلامت کلی و فعلی بدن و غیره می تواند در تشخیص بیماری کمک کننده باشد. گاهی علائم هموروئید مانند درد، خارش، سوزش و احساس توده در ناحیه مقعد ممکن است به دلیل سایر بیماری ها و مصرف داروهای دیگر باشد.

معاینه فیزیکی تشخیص هموروئید

در معاینه فیزیکی برای تشخیص هموروئید، پزشک ناحیه اطراف مقعد بیمار را بررسی می کند. وجود هرگونه توده ممکن است از علائم بواسیر یا هموروئید باشد.  بواسیر داخلی که از دهانه مقعد افتاده است  پرولاپس نامیده می شود. تشخیص این نوع هموروئید به معاینه بیشتری نیاز دارد و پزشک از روش دیجیتال رکتوم برای تشخیص آن استفاده می کند. هموروئید خارجی با لخته شدن خون در ورید، نشت مدفوع یا مخاط، تحریک پوست، وجود توده، پوست اضافی در قسمت خارجی مقعد قابل تشخیص است. خارش، درد و خونریزی از دیگر علائم تشخیصی هموروئید است.

تشخیص بواسیر یا هموروئید داخلی

تشخیص بیماری هموروئید داخلی بر خلاف هموروئید خارجی، تنها با معاینه خارجی مقعد و اطراف آن انجام نمی شود. هرچند که هموروئید داخلی درجه سه و چهار که از مقعد بیرون زده است با ویزیت اولیه بیمار امکانپذیر است. ممکن است از روش های زیر برای تشخیص هموروئید داخلی استفاده کند:

آنوسکوپی : در این روش تشخیص هموروئید، پزشک از آنوسکوپ برای مشاهده پوشش مقعد و پایین رکتوم استفاده می کند. پزشک به دقت بافت های پوشاننده مقعد و پایین رکتوم را بررسی می کند تا علائم و مشکلات دستگاه گوارش تحتانی و بیماری روده را تشخیص دهد. پزشک آنوسکوپی را به صورت سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی انجام می دهد. ابزار های مورد استفاده در این روش، یک میله فولادی ضد زنگ است که پزشک با استفاده از مقعد و بافت های اطراف آن را مورد بررسی قرار می دهد.

پروکتوسیگموئیدوسکوپی سخت:  پروکتوسیگموئیدوسکوپی برای تشخیص هموروئید مشابه آنوسکوپی است، با این تفاوت که پزشک از ابزاری به نام پروکتوسکوپ برای مشاهده پوشش رکتوم و پایین روده بزرگ استفاده می کند. پزشک به دقت بافت های پوشاننده راست روده و پایین روده بزرگ را بررسی می کند تا علائم مشکلات دستگاه گوارش تحتانی و بیماری روده را بررسی کند. این روش نیز مانند روش قبل نیاز به بیهوشی عمومی ندارد و به عنوان یک عمل سرپایی انجام می شود.

با این حال در بسیاری از موارد ممکن است پزشک در حین انجام اقدامات تشخیصی برای سایر مشکلات دستگاه گوارش یا در معاینه معمول راست روده و روده بزرگ، هموروئید داخلی را تشخیص دهد. این روش ها شامل کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی نرم است.

بعد از تشخیص هموروئید یا بواسیر چه کنیم؟

بعد از تشخیص هموروئید یا بواسیر لازم است دارو و پماد مصرف کنید. این دارو و پماد توسط متخصص جراحی یا گوارش تجویز می شود. البته در مراحل اولیه پزشک عمومی نیز می تواند داروهای مورد نیاز را تجویز کند. همزمان با مصرف داروی هموروئید یا بواسیر لازم است مراقبت های خانگی را انجام دهید. اگر در این مرحله به  درمان بواسیر دست نیابید به شما عمل جراحی بواسیر یا لیزر پیشنهاد خواهد شد.